Poczęcie - rozwój zarodkowy

Rozwój ten, inaczej nazywany embriogenezą, trwa od momentu zagnieżdżenia się zapłodnionej komórki jajowej w macicy do powstania płodu ok. ósmego tygodnia ciąży. Zanim jednak dojdzie do zagnieżdżenia musi nastąpić: 1. Zapłodnienie
2. Bruzdkowanie, czyli wielokrotnego podziały zygoty na komórki zwane blastomerami. W momencie, gdy podziały dojdą do szesnastu takich komórek mówi się o stadium moruli. Z kolejnych nowo powstałych komórek tworzy się blastocysta (pęcherzyk zarodkowy). Blastula wędruje jajowodem do macicy, gdzie się zagnieżdża. Od tego momentu mówi się o właściwej embriogenezie:
3. Gastrulacja - w tym etapie powstaje gastrula, czyli zarodek złożony z dwóch a następnie trzech listków zarodkowych (ektoderma, mezoderma i endoderma). Z ektodermy później powstanie układ nerwowy, narządy wzroku i słuchu oraz nabłonki zewnętrzne (skóra). Z endodermy - układ pokarmowy, płuca, trzustka, wątroba oraz tarczyca. Z warstwy środkowej (mezoderma) - kości, mięśnie, krew, narządy moczowo- płciowe. Z listków zarodkowych rozwijają się także błony płodowe:
  • Owodnia - spełnia funkcje ochronne przed uszkodzeniami mechanicznymi, wstrząsami (powstaje z ekto- i endodermy)
  • Omocznia - magazynuje uboczne produkty metabolizmu, u człowieka tworzy sznur pępowinowy i jest odpowiedzialna za ukrwienie kosmówki, wyrasta z prajelita zarodka w postaci uchyłka
  • Kosmówka - u owodniowców dostarcza tlen i substancje odżywcze, u człowieka wraz ze ścianą macicy tworzy łożysko

    • Łożysko łączy się z zarodkiem pępowiną. Przez nie dostarczany jest tlen i składniki pokarmowe. W pępowinie zlokalizowane są dwie tętnice i żyła pękowa. Nie dochodzi do mieszania krwi matki i płodu w łożysku, dzięki ich oddzieleniu ścianą kosmków. W rozwoju zarodkowym zachodzi organogeneza, czyli powstawanie i rozwój najważniejszych narządów.
    Wykonane przez: Agata Waś i Estera Niczyporóg